Bazen olmaz, hayat istediğimizi sunmaz, ne kadar istesek te, gönlümüzü isteğimizin yoluna düşürsek te bazen olmaz. Hayat her zaman istediğimiz gibi akmaz.
Bazen ne kadar çalışsak da, çabalasak da; işte, yaşamda, dostlukta, aşkta bazen maya tutmaz.
Bazen olmaz, hayat her zaman umduğumuzu sunmaz.
Bazen kırgınlıklarımız olur, bazen hayata küsüşlerimiz, bazen hayal kırıklıklarımız, bazen de inandığımız şeylerin hiç beklemediğimiz anda hem de hiç beklemediğimiz yerden vurmaları olur.
sonra incinmelerimiz, ağlamalarımız olur ve isyanlarımız....
Hatta kötü olan şeyler hep üst üste gelir diye sitem savurmalarımız olur... ve hayata karşı isyanlarımız başlar...
ve sonra kendimize gelmelerimiz, kendimizle hesaplaşmalarımız, "nerde yanlış yaptım" mırıldanmalarımız olur. Eksilerimizi-artılarımızı doğrularımızı-yanlışlarımızı toplamalarımız olur. Yanlışlarımızın yok ettiği doğrularımız olur..
Sonra yaşanılan her şeye rağmen, param parça olmuş hayallerimizle, kırık dökük kalbimizle, "kimbilir bu sefer belki" ile başlayan umudumuzla, bir çocuğun ilk adımındaki heyecanımızla yeniden yeni başlangıçlara merhabalarimiz, yine de -hayat- deyip kaldığımız yerden başlamalarımız olur..
tâki inandığımız şeylerin hiç beklemediğimiz anda hem de hiç beklemediğimiz yerden yeniden vurmalarına kadar...
ve sonra yüklemsiz kalan cümlelerimiz, kafiyesiz kalan şiirlerimiz, yarım kalan hayatlarımız ve kadere sitem savurmalarımız olur.....
Ve sonra hayaller yarım kalınca yarım kalmalara alışmalarımız olur.....
Sonra besili umutlarımıza, ütopik hayallerimize, imkansız aşklarımıza vedalaşmalarımız olur ... çaresizce kadere boyun eğişlerimiz, hayatın acımasızlığına teslim oluşlarımız, umutlarımızı başka baharlara ertelemelerimiz, yada başka amaçlara çalışmalarımız olur...
Bizi en çok hayat sınar, neredeyiz ,sunulanları alamayınca hangi yürekteyiz, biz biz miyiz yoksa tutunduğumuz ütopik hayallerde miyiz, tutunmalara takılıp giden miyiz yoksa tutunmalardan sıyrılmayı başarıp gerçek hedefi, gerçek bizi görebilecek miyiz.
İhtiraslarımızı törpülemeyi, nefsimizi dizginlemeyi başarıp,
Düşünüp sahip olduklarımızın mutluluğundan göz yaşları döküp şükür edebilecek miyiz...
Paşa YAMAN
