SÜLEYMANİ SUİKASTİNİN ARDINDAN

"Muhammed Allah'ın elçisidir. O'nun yanında bulunan Müminler, kâfirlere karşı kararlı ve tavizsiz, birbirlerine karşı daima merhametlidirler. Onların namazda eğilerek ve yere kapanarak, Allah'ın lütuf ve rızasını aradıklarını görürsün, yüzlerinde secde izi görünmektedir…" (Fetih S.)

Ayetten de anlaşılacağı üzere; Müslümanlardan beklenen, kâfirlere karşı şiddetli, kendi aralarında ise şefkatli olmak ise de, yaşananlar bunun çok uzağında gözükmektedir.

ABD'nin Süleymani ve arkadaşlarını katletmesinin ardından bu durum bir kez daha gün yüzüne çıktı.

Zalim ABD'nin bir Müslüman ülke olan Irak topraklarında yaptığı bombalı katliam, Müslümanların saflarını sıkılaştırmalıydı.

Oysa Süleymani yine Müslümanım diyenler tarafından, ‘karanlık ilişkiler ağı içerisindeki vahşi bir katil' olarak lanetlendi, ayrışmalar ayyuka çıktı ve adeta ABD'ye ‘eline sağlık' mesajı gönderildi.

Irak ve Suriye'de belli bir kesimin sevinç kutlamaları yapmaları, kendi cellatlarına âşık bir psikolojiye bürünmeleri anlamına geldi ki, bu da çok hazin bir tablo oldu İslam âlemi için.

İranlıları mezhepçilik ve birlik olmamakla suçlayan Sünnilerimiz, böylece İran mezhepçilerinin yaptığı hataya düşmüş oldular.

‘Madem onların yaptığı hataydı, aynı hatayı da sizler yapmış olmadınız mı' diye sormak isteriz.!

Mesele Kasım Süleymani'yi temize çıkartmak meselesi değil…

Mesele; ister öldürülen Şia olsun ister Sünni olsun, sonuçta katil ABD bizim topraklarımızda, bizim coğrafyamızda, bizim iç meselemiz olan bir kişi ve arkadaşlarını katletmesi meselesidir. 

Bu duruma sessiz kalmanın, hele hele birbirimizin kuyusunu kazmanın, katile arka çıkmakla eşdeğer olduğunu bir türlü düşünemedik.

"Süleymani'nin yaptıklarına gözlerini kapatıyorsun” diye bize gönül koyan dostlarımız bilsin ki; nasıl ki DEAŞ hep Müslümanları öldürüp, Siyonizm karşısında mücadele eden Hamas'ı bile tehdit ettiği halde, bir kez bile olsun İsrail'e saldırmamış ise, Süleymani'nin de benzer günahları işlerken saldırmamasını manidar görüyorum ama 'gün bu acı tabloyu deşip, ABD yanında görüntü vermek değil, emperyalizme karşı yekvücut olma günü olmalıydı' demek istiyorum.

Yoksa Suriye, Yemen, Irak ve Lübnan'da Süleymani'nin aldığı bedduaların nedenini bilmiyor değiliz.

Dünyanın neresinde olursa olsun, hangi ırk ve renkten olursa olsun, bir yerde bir Müslüman birey veya bir Müslüman millet, gayri Müslimlerin saldırısı ve zulmüne maruz kalırsa, her Müslümanın her türlü iç sorun ve ihtilafı, bir kenara koyarak saldırıya uğrayan Müslümanın yanında, gayri Müslim'in karşısında yer alması İslami değerlerin gereğidir diye düşünüyorum.

Müslümanların gösterecekleri vahdet, aslında ABD ve İsrail'den alınacak en büyük intikam olacaktı ama kaçırdık o treni ve bu imtihanımızı da başarı ile veremedik.

Kısaca; Müslümanlar, Sünni'si, Şii'si, Selefisi, Muvahhidi ile güçlü bir İttihad-ı İslam görüntüsü veremedikçe, egemen güçlerin bu sömürü düzeni devam edecektir.

Yine derin bir ah çekiyorum bu noktada... O ahın kaynağı, Osmanlı ve Hilafettir…

Osmanlı ve Hilafet olaydı, ABD zalimi bu kadar pervasızca kan dökebilir miydi?

Rabbim İslam âlemine İttihad-ı İslam'ı ve çok güçlü bir Hilafeti nasip eylesin…

O günleri görmek bizlere nasip olmayacak gibi ama hayali bile güzel…

Mevla görelim neyler, neylerse güzel eyler…

Saygılarımla…