Dörtyol'da altın siyaset!

Ramazan'ın huzuru dillere yansıyor…

Umutları kovalayan düşlerine dualar göndererek Allah'ın rahmetine sığınıyor insanlar.

Çarşı pazardaki hareketlilik ise ‘kuru kalabalık' diyebileceğimiz türden.

İftarı beklerken çarşının bir ucundan diğer ucuna manasızca yürümenin verdiği yorgunluk dizlerine çökmüş, soluklanmak için Dörtyol Kavşağı'nda oturduğu banktan gelen gidenleri izliyordu, her gördüğü surata bir anlam kondururcasına…

Biraz sohbete ihtiyacı olduğu davetinden belliydi. Yanına varınca elimden çekiştirerek oturmamda ısrar ediyordu.

Hal hatır faslı bitmiş, ‘nasıl gidiyor?' sorusu adeta fişeği ateşlemiş ve konu ansızın ekonomiye bağlanmıştı.

İleride duran hafif kır saçlı, iri yarı, yoksulluğu yüz hatlarına yansımakla kalmamış, omuzlarına da çökmüş 55'li yaşlarda olduğunu tahmin ettiği bir adamı işaret etmişti.

Adamın ekmek mücadelesini bir kahramanlık öyküsü misali özetlerken, son bir kaç aydır içinde bulunduğu çıkmaza da ıstıraplı sözlerle değinip ekledi;

“Taşı sıktı mı suyunu çıkaran adamın halini görüyor musun? Suyu sıkılmış portakaldan farksız. Ekonomi öyle bir hal aldı ki, memleketin hali ile bu adamın hali aynı. Herkes bitkin, herkes çaresiz, herkes umutsuz! Eskiden yarının hesabıyla çalışıp çabalardık, şimdi ise günü kurtarmanın hesabıyla yaşıyoruz...”

Bu sorunlar neden kaynaklanıyor sence? Ya da nerde hata yapılıyor?

“Ekonomist değilim. Bu yüzden Hazine ve Maliye Bakanı olma şansım var. Nihayetinde Nurettin Nebati'den Maliye Bakanı oluyorsa benden de bir şeyler olur elbet diyebiliyorum artık” deyip kahkahayı attıktan sonra devam etti;

• Hükümet yanlış yapıyor ve bu yanlışta da ısrar ediyor. Geçmişten başlarsak saatler yetmez. Yakın geçmişte kurdaki yükselişin ardından her sektörde zam furyası başladı. Önce hammadde yetersizliğine bağladılar. Akabinde de ‘doğalgaz ve akaryakıt zamlarıyla' ilişkilendirdiler. Sebep? Nakliye giderleri arttı dediler. 40 yaş üstü bilir Ali Avaz'ı… Yumurtayı zamlı satar, sebebini soranlara da ‘mazota zam geldi' derdi.

Hükümet akaryakıtta indirime gitmediği sürece hiç bir alanda indirimi yakalayamaz. Gıdada KDV indirimi yapıyorlar ama tamamen devlete zarar. Daha indirim gelmeden bir gün önce firmalar ekstra zam yapıyor, KDV indirimi olunca da güya yansıtmış olacaklar. Oysa KDV indirimi yaptıklarında bir önceki günün fiyatından bile yüksek kalıyor. Yani çifte zammın yanında bir de KDV'yi cebe indirmiş oluyorlar. Sokaktaki vatandaş olarak bunu ben görebiliyorsam, devletin hayli hayli görmesi lazım. Bu Hazine ve Maliye Bakanıyla ülkeyi düze çıkarmak, deveye hendek atlatmak gibidir. Deniyorlar ama çabaları beyhude.”

Yüzümü kamaştıran akşam güneşini elimle keserek yüzüne bakıp “Bu halde seçime gidilirse ne olur?” diye sorduğumda harareti daha da artmıştı;

• “İktidar açısından kazanmak çok güç olacaktır. Hele ki, bu kadrolarla çok daha zor. Herkesi küstürdüler, gerçekten faydalı olan insanları uzaklaştırdılar. Bohçaları yama tutmaz hale geldi. İlk yıllarında görev verildiğinde hizmete odaklananlara bakın, ceple cepkenle işleri olmuyordu. Bir süre hizmet edip kaliteyi zirveye çıkardılar, sonra birileri gelip bunların ayağını kaydırıp yerlerine geçti. Hizmeti ikinci plana atıp talana başladılar. Ülkeyi ileri taşıma hedefi sadece Erdoğan'da kaldı gibi. Alt kademeler tamamen kendi çuvalını doldurma telaşında. Bu parti, Recep Tayyip Erdoğan'a karşılıksız sevgi besleyen büyük bir kitlenin hatırına ayakta. Yoksa çoktan tozu dumanına katılmıştı. Ama gelecek seçimde işler pek de onların lehine gözükmüyor. Bir toparlanma sürecine girilecek de deniyor ama çok da ümitvar değilim. Piyasaların bir iki aya toparlanıp akabinde erken seçime girileceği de söyleniyor. Bu tablo devam ettiği taktirde seçimden zafer çıkmaz”

Neden öyle düşünüyorsun ki? Bir iyileşme sonuca etki etmez mi?

• Seçimin kaderini, insanların cebiyle olan duygusal bağının derecesi belirleyecek. Bu bağı yumuşatacak bir hamle yapılmadığı, piyasaları rahatlatıcı adımlar atılmadığı taktirde süreç aleyhlerine işliyor olacak. Kadroların değişimi de zaten ayrı bir yara açacak.

İdeolojik parti seçmeni oy vermek için hizmet, iş, aş konularına fazlaca takılmaz. Lakin merkez sağ partilerde yapının kendisi kadar seçmen kitlesi de çıkarına, işine, aşına, elde edeceği yararına bakar. Dava bilinci yoktur. Çıkarlar örtüşmediğinde desteğini çekebileceği gibi parti içinde görev alan biriyse şayet, başka partide görev kovalayabilir.

İyi bir kadroyla seçimin kaderini değiştiremezler mi?

• Erdoğan, ya kadrosunu önemli ölçüde değiştirip ekonomi politikalarında da bir iyileştirme sağlayarak seçime girecek ya da bu sevdadan vazgeçip mağlubiyeti yaşayacak.

Şuanda “Siyasette onlar varsa bana sıra gelmez” diyerek geri duranlar ile “Biz varken kimsenin siyaset yapma lüksü yok” diyenlerin sessiz kavgası var.

Yine de bir takım direnişler var.

Tabi bu kavganın komedi sahneleri ise sosyal medyada çekiliyor. Kız çocuklarının evcilik oyununu anımsatan sosyal medya vekillik yarışları şehrin eğlencesi olmuş. Lakin halk kısmen tedirgin, “ya ciddiye alıp miting yaparlarsa?” dedi ve uzun uzun güldü.

Hiç mi iyi şeyler yapılmıyor? Yıllardır yapılan hizmetlerin bir karşılığı olmayacak mı?

• Muhakkak bir karşılığı vardır, olacaktır da! Lakin iktidar çıtayı çok yükseltti. Haliyle yüksek beklenti karşısında mevcut ekonomideki kaotik ortam vuku bulunca insanlar dünü unutabiliyor. Herkes bugününe bakıyor, yarınını sorguluyor.

Hz. Ali'nin bir sözü vardır; “Gören göze karanlık perde olmaz, görmek istemeyen göze ışık ne yapsın?”

Bir insan güneşe gözünü kapatırsa, akşama kadar güneş etrafı aydınlatsa yine inkâr eder. İnsanların bakışı, gelecek seçimin kaderini belirleyecektir. Bu bakış açısını lehine çevirme işi de iktidarın yeteneğine kalmış. Ki, kendi kendilerini yemekten fırsatları olursa tabi! Aynı partinin içinde yol arkadaşı gözüküp bir birinin kuyusunu kazıyorlar. En çok da onlar bir birlerini eleştiriyorlar toplumda. Kendine rakip gördüğünü alt etmek için her türlü entrikaya başvuruyorlar.

Bir hikâye vardı, bilir misiniz?

Adam lambayı ovalar ve cin çıkıp seslenir; “Dile benden ne dilersen. Lakin ne dilersen, arkadaşına iki mislini vereceğim” 

Adam şaşırır ve kısa bir düşünmeden sonra seslenir; “Benim bir gözümü çıkar” der.

Yani arkadaşının iki gözünü çıkarmak için kendi tek gözünden vazgeçer. Siyaset bu hale gelmiş. “Benden ne gider değil, yakınımdakinden ne götürürüm” mantığı işliyor.

Dörtyol'un göbeğindeki altın değerindeki çok kıymetli bu sohbet, iftar saatine yetişmek için adımlarını hızlandıranların telaşıyla yarım kalmıştı. Bugün yağmur var diye devamı gelmese de elbet havalar ısınır.

Huzur ve mutlu Ramazanlar diliyorum…