TARAFSIZLIK PERSPEKTİFSİZLİKTİR !

İnsan, bu gezegende fıtrata uygun bir sistem kuramaz ise Tolstoy'un meşhur değişi ile dünün, bugünün ve yarının kavgasını ayırmaya çalışır iken, bu yolculukta hayatını kaybeden zavallı bir yolcuya dönüşmektedir.

 İnsanın bu dünyadaki yolculuğu meşaketlidir.

insanın kainatla, insanının insanla, insanın kendisi ile ve insanın Yüce Yaratıcı ile ilişkisinin düzgün işlemediği bir evrende kargaşa ve kaos kaçınılmaz olur.

Değerlerin aşındığı, kadim tutumların dönüştüğü bir asrın kapısında “her şeyin bizimle  birlikte dönüşerek aktığını “ Filozof Herakleitos söylemektedir.

İyi ile kötünün, güzel ile çirkinin, doğru ile yanlışın, hak ile batılın olduğu yerde insanın değişmeyerek kalması mümkün değildir.

Değişmek, dönüşmek  mutlak anlamda ne menfidir ve nede müsbetttir. O, biyo/psikolojik olarak varlığın bir kanunu şeklinde tecelli etmektedir.

 İnsan, tarihin suları içinde  akarken almış olduğu tutumlara göre  değerler oluşturmaktadır.  Bu değerlerin gerçekçiliği ise “hakikat ie kurulan bağlantıya /uygunluğa göre  kutsiyet  kazanmaktadır.

 İnsanın, hakikat karşısında bukalemun gibi renk değiştirdiği bir çağda tarafsızlık miti bir yalandır. 

Başka bir değişle zıtlıkların olduğu yerde tarafsızlık iddiasından bulunan kişi aslında taraf tutmaktadır.

Varlıklar aleminde tarafsızlık mümkün değildir.

Tarafsızlık, Yüce Yaratıcı'ya ait bir sıfattır. O, insanın maddi nesneler dünyasında irade sergilemeleri ve rızık aramaları karşısında tarafsızdır. Fakat hesap / ödül bakımından muvahitlerin ve mustazafların yanındadır.

Tarafsızlık, yaratılmış varlığın bir niteliği değildir.

Maddi dünyada taraf tutmanın tarafsızlığı Hakk'ın hanesine yazılan bir tecavüzdür. Tecavüz ise zalimlerin bir vasfıdır.

Hakkın olduğu yerde taraf tutmamanın akıbeti bertaraf olmaktır.

Hele siyaseten tarafsızlık, tümüyle yalandır ve butlandır (yok hükmündedir). Bu dünyada kim “tarafsızım” diyorsa, bilin ki taraf tutuyordur.

Tarafsızlık miti bir perspektifsizliktir.

Bilginin güce tabi olmaması ve gücün bilgiye tabi olması için, insanın taraf tutması gerekiyor.

 Şu kaide iyi bilinmelidir ki : “Bilgi güce tabi olursa niza (çatışma), güç bilgiye tabi olursa nizam (sistem) çıkar.”

Önemli olan hakkın, adaletin ve iyilerin safında yer alıp masum ve mazlum insanları tarihin öznesi ve şahitleri yapmaktır.

BİR YOL HİKAYESİ: “SANCAK YOLU, ÖLÜM YOLU OLMASIN !”  

Gittim, gezdim, gördüm ve bu yolun hikayesinin değişmediğini gördüm.

Gelin bu hikayeyi değiştirelim.

 Bu 34 kilometrelik yolun hikayesi hüzünlü.

Her sene insanların virajlı uçurumlardan aşağıya düşüp öldükleri bir güzergah olmasın!

Yüzlerce köy, yüzbinlerce insan; dört ilçe ve bir belde, bir köye kurban ediliyor.

Yol, “Kartal Köyü'nden geçsin” diye direten bir grup ve diğer taraftan mağdur edilen dört ilçe, bir belde ve sayısız köy.

Hani aklın yolu birdi. Bu yol, kuzey yönünde değil de güneyden geçmiş olsaydı, hem daha az maliyetli, hem daha kısa, hem de ölümlü virajlar otomatik olarak ortadan kalkmış olacaktı.

Eğer bu yol, kuzey cihetinden geçerse bilin ki bu yol ölüme davetiyedir.

Değerler dünyasında her ne kadar değerler değişiyorsa da,  insanın  kendi bölgesine, ülkesine ve evrene karşı bir sorumluluğun olduğunu unutmaması gerekiyor diye düşünüyorum.

 İnsanın varlık alemindeki  asıl amacı, yönetmek veya yönetilmek değildir.  Olay ve olgular karşısındaki teslimiyetidir.” Ammenin menfaati dururken, şahsi menfaati öncelemek” Hakk'ın hanesine yazılan bir zulümdür.

Yöneticilerin gerçeği görmeleri ve ona göre amel etmeleri sorumluluklarındandır.

İnsan sadece yaptıkları ile değil, yapabilme gücüne sahipken yapamadıklarından da sorumludur.

Soruyorum; daha az maliyetli, daha çok kısalan, daha az virajlı ve üstelik doğunun zemheri mevsimine en uygun güzergah neden seçilemiyor ?

Gelin, yol kısa iken bu yoldan dönelim.

Doğru olan şeye kulak verelim, yanlış olan şeye değil.

Sancak Yolu, ölüm yolu olmasın!..