Ailelerin çocuk eğitimi hakkında doğru bildikleri yanışlara dikkat çeken Apuhan, “Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki, bazen çocuklarımızı koruyalım derken, kendimizi kaybediyoruz. Bazen de onları kazanalım derken, hepten kaybediyoruz. Çocuğun doğumuyla beraber biz anne ve babalarda bir telaş ve bir planlama heyecanı başlıyor. Daha kundakta zıbınlı bebekleri "hayata hazırlayalım, onlara çok şeyi ve hatta her şeyi öğretelim, bizleri, hayatı, yaşamayı sevsinler." diye, dokumaya yanlış yerden başlıyoruz” dedi.

‘AİLE VAR OLDUKÇA ÇOCUĞUN İMAR VE İNŞASI BİTMEZ'

Apuhan; “Bazen anne baba olduğumuzu unutuyor, adeta bir heykeltıraş edasıyla bir an önce ‘sanatım ortaya çıksın' moduna giriyoruz. Oysa çocuklarımız bir sanat eseri değil, bizler de sanatçı değiliz. Anne ve baba hayatta olduğu sürece, çocuğun imarı ve inşası bitmiyor. O zaman anne ve baba her şeyden önce sabrı öğrenecekler. Çocuklarını başka çocuklarla kıyaslamayacaklar. Bu durum ebeveyni sinirli yapabilir. Bu sabırsızlık ve acelecilik sinirliliğe, sinirlilik ise bozuk bir psikolojiye sebep olur. Çocuk tarlaya atılan tohumun filizlenmesi halidir. Anne ve baba ise birer çiftçi. Sizler o filizi yabani ve zararlı otlardan koruyup temizlemezseniz, sulamasını zamanında ve ölçülü yapmazsanız, etrafına çit çekip onu koruyamazsanız, o iyi bir başak tutmaz veya kötü başaklar iyi dane vermez” ifadelerini kullandı.

ÇOCUK EĞİTİMİNDE SEVGİ ORTAMINA DİKKAT!

Aile ile çocuk arasında ki ilişkinin tarih boyunca fazla değişime uğramadığını belirten Apuhan, “İnsanlık tarihiyle beraber ebeveyn ve çocuk arasındaki ilişki fazla değişmemiştir. Tarih boyunca çocukların temel fizyolojik ihtiyaçları olan beslenme, giyinme, korunma, güvenlik ve psikolojik hazırlık görevi ebeveyn tarafından yerine getirilmiştir. Çocukların farklı psikolojik yapıda olmalarının temel sebebi çok önemlidir. Sevgi ortamında büyüyen çocuklar ve sevgisiz ortamda büyüyen çocuklar. Sevgi ortamında büyüyen çocuklar danelerle dolu bir başak gibi iken, sevgisiz büyüyen çocukların ise boş başaklar gibi olduğu görülmüştür. Çocukların hepsi bir değil, hepsi farklı farklıdırlar. Bütün çocukların dünyaları farklı, algıları farklı... Birinin hoşuna giden, diğerine itici ve nahoş gelebilir. Bu yüzden çocuğunuzu bütün özelikleriyle tanıyın ve ona göre yetiştirin. Aksi takdirde ilerleyen yaşlarda, ebeveyn olarak birçok zorlukla karşılaşabilirsiniz. Çocuğunuzu da sorunlu bir hayatın içine itmiş olabilirsiniz.” diye konuştu.

‘ÇOCUĞUNUZA SEVGİYİ DOĞRU VEREBİLİYOR MUSUNUZ?'

Açıklamasında ailelerin çocuk eğitimin de yaptıkları yanlış ve hatalı davranışları belirtmeye devam eden Apuhan, şu şekilde konuştu: “Çocuklarımızı yetiştirirken en fazla yaptığımız hata ‘ama ben çocuğumu çok seviyorum' iddiasıdır. Elbette ki çocuğunuzu çok seviyorsunuz, her anne ve baba gibi. Peki, çocuğunuza bu sevgiyi doğru verebiliyor musunuz? Oysa sevgi, Allah tarafından insanın fıtratına yerleştirilmiş, genetik hal almış bir olgudur. Demek ki temel mesele nedir? Mesele çocuğa sevgimizi nasıl verdiğimiz ve nasıl bir iletişim içinde olduğumuzdur. Sevgili anne ve babalar, sizin çocuğunuz da her çocuk gibi hata yapar. Böyle bir durumda hemen ona kızıp, onu eleştirmeyin. Yaptığı şeyin hata olduğunu ona sonuçlarıyla birlikte gösterin ki, çocuk bunu tekrar yapmasın. Her çocuk, anne, baba ve çevresi tarafından fark edilmek ister. Onun için çocuğunuzun yapmasını istemediğiniz davranışlarını, o yaparsa da siz görmeyin. Yapmasını istediğiniz şeyleri yapınca, mutlaka bunu görün ve bu iyi davranışından dolayı onu ödüllendirin. Böylece çocuk onu daha fazla fark edesiniz diye sürekli bu olumlu davranışları yapmaya çalışır.”

‘ÇOCUĞUMUZU NE KADAR DİNLİYORUZ?'

Ailelerin çocuklarını dinlemesi gerektiğini vurgulayan Apuhan, “Bu soruyu ebeveyn olarak mutlaka kendimize soralım; biz çocuğumuzu ne kadar dinliyoruz? Eğer biz çocuklarımızı dinlersek, çocuk öncelikle içini bize döker ve rahatlar. Daha sonra kendi sorununa çözüm aramaya başlar. Ama tabii daha bir özgüvenle. Mesela; çocuğunuz arkadaşlarına takıldı ve akşam eve geç geldi. Bundan dolayı çocuk içeri girer girmez ‘neredesin bu saate kadar, ne yapıyorsun dışarılarda, soytarı mısın sen?' demek yerine, ‘bak oğlum/kızım, işten yorgun argın geliyorum, seni evde göremeyince aklım sende kalıyor ve dinlenemiyorum' diyerek meramımızı daha doğru ifade etmiş ve mesajı da doğru vermiş oluruz. Bu mesajı verirken aslında yaptığının yanlış ve cezalandırılması gereken bir durum olduğunu da ona hissettirin. ‘Bir daha bu saatlere kadar dışarılarda gezmek yok' yerine ‘Bir daha ki sefere eve geç kalırsan, telefon et haber ver' diyerek duygularınızı ifade edin.” dedi.

‘AMA ÇOCUĞUNUZLA İLETİŞİM KURARKEN, MUTLAKA ONUN SEVİYESİNE İNİN'

Açıklamasında özellikle annelere çağrıda bulunan Apuhan, “Özelikle sevgili anneler bu sözüm size, çocuğunuza bir şeyleri anlatırken vücut dilinizi kullanın. Öğrenmeleri için çok daha etkili olduğunu göreceksiniz. ‘Odan çok dağınıktı toplayana kadar belim tutuldu' derken mutlaka yüzünüzü buruşturup, belinizi tutun. Bu onda daha etkili ve kalıcı bir etki bırakacaktır. Çünkü bilimsel olarak da kanıtlanmıştır ki vücut dili, söylediklerimizin manasını arttırma da fazlasıyla etkilidir. Her çocuğun dünyası farklıdır ve her çocuk bir dünyadır. Bu nedenle çocuklarınızı çok iyi tanıyın. Sizin çocuğunuz görsel şeylerden daha fazla hoşlanıp, etkilenebilirken bir başka çocuk başka şeylerden etkilenebilir. Bu durumda bir genellemeye gitmeyin. Ama çocuğunuzla iletişim kurarken, mutlaka onun seviyesine inin ve onun anlayabileceği tarzdan cümleler kurun.” şeklinde konuştu.

Apuhan, anne ve babalara son olarak şu çağrıda bulundu: “Çocuğunuzun doğumundan, ölümüne kadar, onun hayatının mimarı olduğunuzu unutmayın. Siz çocuğunuzun eline bir ahlak kitabı verir ve ahlaklı bir şekilde yaşarsanız, sizin çocuğunuz büyüyünce bir ahlak ve erdem abidesi olacaktır. Sakın çocuğunuza karşı kapalı olmayın. Ona karşı açık olun ve söylemek istediklerinizi de açık bir dille ifade edin. Onu doğru istikamete yönlendirin ve bu yolda onu cesaretlendirin. Bir çocuğun başarması ondaki heves ve özgüvenle doğru orantılıdır. Haydi, anne ve babalar, biliyorum işiniz zordur ama sizler çocuklarınız için zoru başarmayı seversiniz.”(Nihat Kanat-İLKHA)

0